Op -wéér- een van de schilderachtige plekken van Le Mas Blanc, deze keer het relaas van Lilian.
Zij is druk bezig geweest met de voorbereidingen van deze reis.
Voor haar een spannende onderneming. Normaal gesproken ging zij onbekommerd op reis.
Echter deze keer de grote vraag of haar lichaam zich goed zou houden.
En dan ook nog storingen in het treinverkeer.
Meegaan met veranderingen kan toch wel vermoeiend zijn!
Bij aankomst op Le Mas overheerste het gevoel: goed dat ik hier ben.
Dus die hele onderneming van de reis is het wel waard geweest.
In eerste instantie heeft Lilian zich hier bezig gehouden met haar eigen stuk, waarbij zij terugblikte op de afgelopen periode. Een periode waarin zich een bepaald patroon herhaalde.
Nu gaat zij verder met het onderzoeken van wat zij wil ondernemen.
Haar reisgenoten heeft zij als bijzonder verrassend ervaren.
Het basisgevoel met hen is vertrouwen.
Iedereen is ziek, dus dat is duidelijk, hoeven wij het niet alléén maar over te hebben.
Een hartverwarmend voorbeeld voor haar, waren hun reacties toen Lilian besloot haar pruik af te doen.
Die positieve reacties gaven haar een boost en werkten bevrijdend.
