Zingen voor je Leven in Frankrijk is een zang- en retraite negendaagse voor mensen die met kanker zijn geconfronteerd. Informatie over deze reis kunt u vinden op www.zingenvoorjeleveninfrankrijk.nl Het thema van deze reis is "Aanvaarding in zachtheid". De reis wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Kanker in Beeld (www.kankerinbeeld.nl).
woensdag 30 mei 2012
Geluidsopname van het lied "Los"
De vandaag gemaakte geluidsopname van het, door Chris Winsemius geschreven lied "Los", zal binnenkort aan dit blogbericht worden toegevoegd.
Vol leven
Vol leven
De dokter op zijn stoel
Legt uit, vertelt een heleboel
Je luistert wel, hoort het niet
Het is alsof je niets meer ziet
De dokter krijgt een klamme hand
Door emoties ben je overmand
Je moet door, wilt dat ook
Al ben flink van de kook
Dan sta je weer buiten
Hoor je de vogels fluiten
Eendjes met hun gesnater
Zie je waterlelies op het water
De zon schijnt, ook voor jou
Verdampt tranen als druppels dauw
Je ogen gaan weer wijd open
Om de toekomst binnen te lopen
Je gaat verder met het leven
Wat nog zoveel moois gaat geven
"Dokter, het gaat goed met mij,
Ik zit vol leven, voel me blij".
B. de Bruin-Bijl, mei 2011
De dokter op zijn stoel
Legt uit, vertelt een heleboel
Je luistert wel, hoort het niet
Het is alsof je niets meer ziet
De dokter krijgt een klamme hand
Door emoties ben je overmand
Je moet door, wilt dat ook
Al ben flink van de kook
Dan sta je weer buiten
Hoor je de vogels fluiten
Eendjes met hun gesnater
Zie je waterlelies op het water
De zon schijnt, ook voor jou
Verdampt tranen als druppels dauw
Je ogen gaan weer wijd open
Om de toekomst binnen te lopen
Je gaat verder met het leven
Wat nog zoveel moois gaat geven
"Dokter, het gaat goed met mij,
Ik zit vol leven, voel me blij".
B. de Bruin-Bijl, mei 2011
Loslaten
Een gedicht uit het boek "Het Latifa gebed - oefenen in leven".
Loslaten
Op een dag
ontdek ik
het woord toevertrouwen.
Ik vertrouw me toe
ik buig mijn hoofd
ik adem uit
om ruimte te scheppen
om los te laten wat in de weg zit.
Om te mogen verstaan
hoe het leven zich aan me mee wil delen.
De ruimte
het woord
de richting van mijn leven.
Ik slik de brok in mijn keel weg:
Geef mij moed
dat ik me mag ontspannen
dat ik me mag......... toevertrouwen.
Loslaten
Op een dag
ontdek ik
het woord toevertrouwen.
Ik vertrouw me toe
ik buig mijn hoofd
ik adem uit
om ruimte te scheppen
om los te laten wat in de weg zit.
Om te mogen verstaan
hoe het leven zich aan me mee wil delen.
De ruimte
het woord
de richting van mijn leven.
Ik slik de brok in mijn keel weg:
Geef mij moed
dat ik me mag ontspannen
dat ik me mag......... toevertrouwen.
Af die pruik
Op -wéér- een van de schilderachtige plekken van Le Mas Blanc, deze keer het relaas van Lilian.
Zij is druk bezig geweest met de voorbereidingen van deze reis.
Voor haar een spannende onderneming. Normaal gesproken ging zij onbekommerd op reis.
Echter deze keer de grote vraag of haar lichaam zich goed zou houden.
En dan ook nog storingen in het treinverkeer.
Meegaan met veranderingen kan toch wel vermoeiend zijn!
Bij aankomst op Le Mas overheerste het gevoel: goed dat ik hier ben.
Dus die hele onderneming van de reis is het wel waard geweest.
In eerste instantie heeft Lilian zich hier bezig gehouden met haar eigen stuk, waarbij zij terugblikte op de afgelopen periode. Een periode waarin zich een bepaald patroon herhaalde.
Nu gaat zij verder met het onderzoeken van wat zij wil ondernemen.
Haar reisgenoten heeft zij als bijzonder verrassend ervaren.
Het basisgevoel met hen is vertrouwen.
Iedereen is ziek, dus dat is duidelijk, hoeven wij het niet alléén maar over te hebben.
Een hartverwarmend voorbeeld voor haar, waren hun reacties toen Lilian besloot haar pruik af te doen.
Die positieve reacties gaven haar een boost en werkten bevrijdend.
Zij is druk bezig geweest met de voorbereidingen van deze reis.
Voor haar een spannende onderneming. Normaal gesproken ging zij onbekommerd op reis.
Echter deze keer de grote vraag of haar lichaam zich goed zou houden.
En dan ook nog storingen in het treinverkeer.
Meegaan met veranderingen kan toch wel vermoeiend zijn!
Bij aankomst op Le Mas overheerste het gevoel: goed dat ik hier ben.
Dus die hele onderneming van de reis is het wel waard geweest.
In eerste instantie heeft Lilian zich hier bezig gehouden met haar eigen stuk, waarbij zij terugblikte op de afgelopen periode. Een periode waarin zich een bepaald patroon herhaalde.
Nu gaat zij verder met het onderzoeken van wat zij wil ondernemen.
Haar reisgenoten heeft zij als bijzonder verrassend ervaren.
Het basisgevoel met hen is vertrouwen.
Iedereen is ziek, dus dat is duidelijk, hoeven wij het niet alléén maar over te hebben.
Een hartverwarmend voorbeeld voor haar, waren hun reacties toen Lilian besloot haar pruik af te doen.
Die positieve reacties gaven haar een boost en werkten bevrijdend.
Abonneren op:
Posts (Atom)